In de jaren ’60 was het Karate nog niet zo bekend in Nederland. Er bestond alleen een groep die Kyokushinkai trainde onder leiding van John Bluming Sensei. In 1965 kwam de Japanse Karateleraar Teruo Kono 6e Dan naar Nederland en introduceerde het Wado Ryu Karate Do van professor Hironori Otsuka. Hij begon Karate les te geven aan een aantal Judo en Jiu Jitsu leraren in Amsterdam (bij sportschool T. Wagenaar). Teruo Kono Sensei introduceerde verder op grote schaal het Wado Ryu in Nederland.

In 1966 werd de Nederlandse Karate Do vereniging opgericht. De instructeurs zijn T. Kono 6e Dan en Fujii 5e Dan. Deze vereniging werd uiteindelijk in 1968 voortgezet onder de naam Wado Karate Nederland (WKN).

De eerste zwarte band examens vonden plaats op 17 maart 1968 te Hilversum. Voor dit examen slaagden de volgende Judo en Jiu Jitsu leraren; R. Zwartjes, H. Massee, J. van Hellemond, J. Korzelius, T. Tromp, K. Gietelink, H. Spermon, J. van der Vlugt en H. Essink.

Karate werd ondergebracht bij de Nederlandse Judo en Jiu Jitsu bond, de naam werd veranderd in Budo Bond Nederland. De belangstelling voor Karate groeide dermate, dat bestuurders van de verschillende stijlverenigingen binnen de Budo Bond Nederland de tijd rijp vonden een zelfstandige organisatie op te richten: de Karate Do Bond Nederland (KBN).

Het aantal leden van de KBN bleef groeien, ook groeide het aantal georganiseerde stijlgroepen. Naast de Shotokan, Wado Ryu en Kyokushin sloten ook de stijlen Goju Ryu, Shito Ryu, Genwa Kai en Kempo zich aan.

De graduaties werden niet meer via de stijl geregeld maar vanuit de KBN door landelijke examens. Ook werden in sommige onderdelen van de exameneisen gestreefd naar een zekere uniformiteit. Dit gold ook voor de Kumite en Kata wedstrijden.  Door deze ontwikkeling werd het belang van een stijlvereniging op de tweede plaats gezet. Met als gevolg dat Wado Karate Nederland minder of bijna niet actief was (maar niet opgeheven).

Door bepaalde ontwikkelingen binnen de KBN kwam er in 1980 een aantal leraren bij elkaar, uit die samenkomst bleek dat er onder de Wado leraren weer behoefte was aan een actieve stijlvereniging binnen de KBN. Dit resulteerde uiteindelijk in 1983 tot de heroprichting van het niet meer actieve Wado Karate Nederland (WKN).

Naast het voorzitterschap, was Harm Massee samen met Rob Zwartjes, Salvatore Tringali en Alexis Brouwer in die tijd lid van de technische commissie. Binnen deze commissie werden stages,  trainingskampen en Dan examens georganiseerd. Tevens werden er nieuwe exameneisen door deze commissie opgesteld. Onder leiding van Harm Massee werd er weer contact gelegd met de Federation of European Wado Kai (FEW) en werden Nationale Kampioenschappen voor jeugd en senioren, teams Kumite en Kata en vijf keer de Open Europese Kampioenschappen georganiseerd. Tijdens diezelfde bestuursperiode zijn er in opdracht van de FEW tweemaal Europese Kampioenschappen in Nederland georganiseerd. Vanuit de Nationale Kampioenschappen werden er ieder jaar nationale teams geselecteerd voor de Europese Kampioenschappen van de FEW.

In de jaren die daarna volgden ontstond er een scheuring binnen de FEW organisatie die leidde tot een scheiding van wegen binnen de Wado Kai. Op 11 februari 2005  besloten 12 landen van het eerste uur in Parijs de FEW te verlaten en over te gaan in een nieuwe organisatie, namelijk de Federation of Wadokai Europe (FWE). De FWE bestaat tegenwoordig uit 18 landen en is daarmee nog steeds één van de grootste en groeiende Wado organisaties binnen Europa.

Eind 2013 herhaalde de geschiedenis zich en zijn een aantal leraren wederom bij elkaar gekomen. Uit die samenkomst bleek dat er onder diverse Wado leraren en een groep leerlingen weer behoefte was aan een actieve eigentijdse Wado stijl organisatie, een organisatie die als doel heeft alle Wado beoefenaars binnen één platform wil verbinden. Uiteindelijk resulteerde dit in begin 2014 tot de notariële oprichting van de Stichting Wado Kai Nederland (SWKN) en tot directe internationale aansluiting bij de Federation of Wadokai Europe (FWE).

Bron: Harm Massee